Miguel Antonio Caro Tovar
| Miguel Antonio Caro Tovar | |||
|---|---|---|---|
 | |||
7 dhen Lùnastal 1892 - 7 dhen Lùnastal 1898 ← Rafael Núñez Moledo - Manuel Antonio Sanclemente → | |||
| Beatha | |||
| Breith | Bogotá, 11 dhen t-Samhain 1842 | ||
| Dùthaich |
 Coloimbia | ||
| Bàs | Bogotá, 5 dhen Lùnastal 1909 | ||
| Àite-adhlacaidh |
Central Cemetery of Bogotá (en)  | ||
| Teaghlach | |||
| Athair | José Eusebio Caro | ||
| Clann |
liosta
| ||
| Bràithrean ⁊ peathraichean |
liosta
| ||
| Foghlam | |||
| Cànain | Spàinntis | ||
| Dreuchd | |||
| Dreuchd | neach-poileataigs, bàrd, eadar-theangair, neach-naidheachd, tuathanach, sgrìobhadair agus neach-lagha | ||
| Buaidh |
Juan Donoso Cortés (en) , Jaime Balmes (en) agus Joseph de Maistre (mul) | ||
| Ballrachd |
Academia Colombiana de la Lengua (en) | ||
| Gluasad |
Traditionalism (en) Ultramontanism (en) | ||
| Creideamh | |||
| Pàrtaidh poileataigeach |
Pàrtaidh Glèidhteachail Choloimbia National Party (Colombia) (en) | ||
B’ e Miguel Antonio José Zoilo Cayetano Andrés Avelino de las Mercedes Caro Tovar.[1][2] (Bogotá 10mh an t-Samhain 1843 – Bogotá 5mh an Lùnasdal de 1909) neach-aithris, ùghdar agus neach-poileataigs à Coloimbia.
‘S e an t-ùghdar José Eusebio Caro, fear stèidhich Pàrtaidh Tòraidh Choloimbia a bh' ann athair, ach chaochail esan nuair a bha Miguel Antonio na bhalach òg. Le sin, cha b’ urrainn dhàsan a chuid fhoghlaim a choileanadh. Bha ùidh mhòr airsan air naidheachdas agus poileataigs bhon a leanabachd agus bho 1871, nuair a thoisich e taic a thoirt dha na beachdan a bu radaigiche agus a bu Chaitligiche a’ Phàrtaidh Tòraidh, b’ urrainn dha a bhith na líder de opinión tron a’ phàipear-naidheachd aige "El Tradicionista". A bharrachd air an obair aige mar neach-aithris poileataigeach, dh’fhàs e a bhith fear dhe na cànanaich a bu chliùitiche ann an Aimearaga Laideannach, is shaoil gu robh e aig an aon ìre na Andrés Bello agus Rufino José Cuervo.
An dèidh sin b’ e fear dhe na luchd-taic a bu chudromaiche aig Rafael Núñez agus pròiseact an Ath-bheòthachaidh aige rè na 1880an; mar sin, b’ urrainn dha a bith fear dhe na aislingiche a mhol a' Bhun-reachd 1886, is e a’ stiùireadh sgrìobhadh na bile sin mar bhall Comhairle nan Riochdairean, a chaidh a stèidheachadh airson sin a dhèanamh.
Chaidh e a thaghadh na leas Ceann-suidhe na Poblachd ann an 1892, an ceann ri chèile ris a’ Cheann-suidhe Núñez, a fhuair an dreuchd aige a-rithist, ach cha b’ urrainn dhàsan a ghabhail air a’ chumhachd air sàilleabh draghan na slàinte, is le sin thug Caro a làmh air a’ cheannas; chaochail Núñez an ceann dà bhliadhna agus bha an ceannas aig Caro gu ruige deireadh an teirm dhe sia bhliadhna aige ann an 1898. Gu neònach, a dh’aindeoin gu robh fear dhe na teirmean a b’ fhaide ann an eachdraidh Choloimbia aige, cha do chleachd e an tiotal dhe Ceann-suidhe, ach Leas Ceann-suidhe an urras ri cumhachd a’ chinneas, leis cho measail ‘s a bha e air an t-seann cheannard aige. ann an 1898 lorg e a chur an ceannard a bha mu ochdad bhliadhna a dh’aois Manuel Antonio Sanclemente ann an Ceannas na Dùthcha, agus am bodach litreach José Manuel Marroquín ann am Leas Ceannas, is e a’ feuchainn ris a’ bhuaidh phoileataigeach aige a chumail beò, ach dh’fhàilnich am plan nuair a chuir Marroquín, le taic bho fheadhainn dhe na Tòraidh, às a’ chathair Sanclemente ann an 1900.
Bun-reachd 1886
[deasaich | deasaich an tùs]Bhathar airson bun-reachd ùr a chur air bhog ann an 1886 gus ath-bheothachadh a chruthachadh aig gach ìre a’ chomainn-shòisealta ann an Coloimbia. Bha na smuaintean aig Núñez uabhasach tarraingeach dhà, gu h-àraidh taobh rian ùir a chur air a’ chomann-shòisealta agus cothrom a thoirt dhan stàit an cumhachd a mheadhanachadh agus aig an aon àm an òrdugh a mheudachadh aig gach uile ìre a’ chomainn-shòisealta.
Bha beachdan làidir aig Caro taobh chreideimh, agus air sgàth sin chruthaich e bun-reachd, a bha ga stèidheachadh air luachan na h-Eaglaise Chaitligeach. Bha a’ bhun-smuain aige taobh dùthchais ga stèidheachadh air a’ bheachd nach dh’ aontachadh na daoine gu math eadar-mheasgte à Coloimbia ri chèile ach an Spàinntis agus an Eaglais Chaitligeach. Ann an 1887, chuir an Stàit ainm ri Concordait leis a’ Bhatacan, far an d’ fhuair an Eaglais Caitligeach sochairean na bu mhotha na ann an dùthaich eile sam bith a rèitich cumhnant dhen sheòrsa, is Caro ris a chùlaibh. Bho 1887, bha foghlam creideamh caitligeach am fiachaibh anns na sgoiltean, cha b’ fheudar dhan Eaglais cìsean a phàigheadh agus cha robh a’ chlèir fo smachd an t-siostaim cheartais cumanta.
Cha robh buaidh mhaireannaich dhomhainn aig Miguel Antonio Caro air a’ bheatha nàiseanta Choloimbia poileataigeach a-mhàin, ach cultarail cuideachd. Tha e glè chruaidh breith dheimhinnte a dhèanamh air an obair e leig e mar stàitire agus ùghdair. Le sin, feumaidh sinn ath-sgrùdadh a dhèanamh air an obair aige.
Iomraidhean
[deasaich | deasaich an tùs]
Simón Bolívar • Francisco de Paula Santander • Joaquín Mosquera • Rafael Urdaneta • Domingo Caycedo Santamaría • Jerónimo de Mendoza Galavís • José Ignacio de Márquez Barreto • Pedro Alcántara Herrán • Juan de Dios Aranzazu • Tomás Cipriano de Mosquera • Rufino Cuervo y Barreto • José Hilario López • José María Obando • José María Melo • Tomás Herrera • José de Obaldía • Manuel María Mallarino • Mariano Ospina Rodríguez • Juan José Nieto Gil • Bartolomé Calvo • Leonardo Canal González • Froilán Largacha • Manuel Murillo Toro • José María Rojas Garrido • Santos Acosta Castillo Joaquín Riascos • Santos Gutiérrez Prieto • Eustorgio Salgar • Santiago Pérez de Manosalbas • Aquileo Parra Gómez • Manuel María Ramírez Fortoul • Julián Trujillo Largacha • Rafael Núñez Moledo • Francisco Javier Zaldúa • Clímaco Calderón • José Eusebio Otálora • Ezequiel Hurtado • José María Campo Serrano • Eliseo Payán • Carlos Holguín Mallarino • Miguel Antonio Caro Tovar • Manuel Antonio Sanclemente • José Manuel Marroquín • Rafael Reyes • Diego Lemos • Jorge Holguín Jaramillo • Ramón González Valencia • Carlos E. Restrepo Restrepo • José Vicente Concha • Marco Fidel Suárez • Pedro Nel Ospina Vásquez • Miguel Abadía Méndez • Enrique Olaya Herrera • Alfonso López Pumarejo • Eduardo Santos • Darío Echandía Olaya • Alberto Lleras Camargo • Mariano Ospina Pérez • Laureano Gómez Castro • Roberto Urdaneta Arbeláez • Gustavo Rojas Pinilla • Gabriel París • Guillermo León Valencia • Carlos Lleras Restrepo • Misael Pastrana Borrero • Alfonso López Michelsen • Julio César Turbay Ayala • Belisario Betancur Cuartas • Virgilio Barco Vargas • César Gaviria Trujillo • Ernesto Samper (1994–1998) • Carlos Lemos Simmonds • Andrés Pastrana Arango (1998–2002) • Álvaro Uribe (2002–2010) • Juan Manuel Santos Calderón (2010–2018) • Iván Duque (2018–)